Türkiye’de tarım ve hayvancılık sektörünü sarsan ekonomik dalgalanma, tavukçuluk alanında faaliyet gösteren büyük şirketleri de sıkıştırmaya devam ediyor. Osmaniye’de uzun yıllardır hem üretim hem ticaret tarafında önemli bir yer edinen Barış Tavukçuluk, yaşadığı mali sıkıntıları aşamayınca konkordato başvurusunda bulundu. Şirketin talebini değerlendiren Osmaniye 4. Asliye Hukuk Mahkemesi, firmaya üç aylık geçici mühlet tanıdı ve süreci yönetmesi için bir konkordato komiseri görevlendirdi. Bölgenin en büyük kafes sistemi yarka üretim kapasitesine sahip şirketinin konkordato açıklaması, sektörde “krizin etkileri derinleşiyor mu?” sorularını yeniden gündeme taşıdı.
Barış Tavukçuluk neden konkordato başvurusu yaptı?
Barış Tavukçuluk, 2009 yılında kuruldu ve kısa sürede hem tavuk hem yumurta üretiminde bölgesel bir oyuncu hâline geldi. Ancak son yıllarda artan yem maliyetleri, enerji giderleri, nakliye fiyatları ve genel ekonomik belirsizlik şirketi zora soktu. Firma, özellikle üretim maliyetlerinin kontrol edilemez bir seviyeye ulaştığını, buna karşılık satış fiyatlarının aynı oranda yükselemediğini belirterek konkordato sürecine başvurdu. Mali dengeyi tekrar kurabilmek amacıyla alınan geçici mühlet kararı, şirketin tedarik zincirinde geçici de olsa bir stabilizasyon sağlamayı hedefliyor. Sektörde benzer ölçekli firmaların da benzer baskılarla karşı karşıya olduğu biliniyor.
Osmaniye merkezli şirketin bölgedeki önemi
Osmaniye odaklı çalışan Barış Tavukçuluk, yalnızca üretim kapasitesiyle değil, bölge ekonomisine sağladığı istihdam ve tedarik desteğiyle de öne çıkıyordu. Firmanın etlik ve yumurtalık civciv üretiminin yanı sıra hindi, ördek ve yarka üretimindeki hacmi, bölgedeki birçok küçük ve orta ölçekli işletme için kritik bir tedarik kaynağı oluşturuyordu. Ayrıca şirketin yemeklik yumurta üretiminde de geniş bir dağıtım ağı bulunuyordu. Bu nedenle konkordato kararı, hem yerel piyasayı hem de şirketle çalışan çiftçileri yakından ilgilendiriyor. Geçici mühlet sürecinde şirketin faaliyetlerini sürdürecek olması, bölgedeki kırılgan yapının daha fazla zarar görmesini önlemeyi amaçlıyor.
