Osmaniye’nin Toprakkale ilçesinde yaşayan Döndü D., herhangi bir terzilik eğitimi ya da resmi mesleği olmamasına rağmen yıllardır mahalle sakinlerinin küçük dikiş ihtiyaçlarına koşuyor. Evinde bulunan eski tip terzi makinesiyle pantolon paçası dikiyor, yırtılan elbiseleri onarıyor, sökülen düğmeleri yerine takıyor. Yaptığı işten ücret talep etmeyen Döndü Nine, bu işi tamamen komşuluk ve gönül bağıyla sürdürüyor. Mahalle sakinleri, onun bu davranışını sadece bir yardım değil, unutulmaya yüz tutmuş bir dayanışma örneği olarak görüyor.
Mahallenin “Terzi Döndü Ninesi”
Döndü D., yaptığı bu küçük ama anlamlı dokunuşlar sayesinde mahallede artık kendi adıyla değil, “Terzi Döndü Nine” olarak anılıyor. Genç-yaşlı herkesin kapısını rahatlıkla çaldığı Döndü Nine, özellikle imkânı kısıtlı aileler için büyük bir destek oluyor. Okul çağındaki çocukların yırtılan önlükleri, yaşlıların tamir ettiremediği kıyafetler çoğu zaman onun makinesinden geçiyor. Mahallede yaşayan vatandaşlar, Döndü Nine’nin güler yüzü ve samimi sohbetinin de yaptığı iş kadar değerli olduğunu dile getiriyor.
“Elim Tutuyor, Gönlüm Yetiyor”
Yakın çevresine göre Döndü Nine, yaptığı yardımları çok doğal bir görev gibi görüyor. “Elim tutuyor, makinem çalışıyor, komşumun ihtiyacı varsa ben de yapıyorum” diyerek konuyu büyütmüyor. Ancak bu sade yaklaşım, mahallede büyük bir sevgi ve saygıyla karşılık buluyor. Özellikle eski komşuluk kültürünün giderek azaldığı günümüzde, Döndü Nine’nin davranışı, Toprakkale’de yaşayanlar için moral ve umut kaynağı oluyor.
