Türkiye’nin en düşük doğurganlık oranlarıyla karşı karşıya olduğu bir dönemde, Doğu Akdeniz’in sanayi kapısı Osmaniye için 2100 yılı bir "varoluş mücadelesi" olarak nitelendiriliyor. Mevcut projeksiyonlar, şehrin yüzyıl sonunda hem nüfus kaybıyla yüzleşeceğini hem de sanayi ve iklim avantajıyla bölgenin yeni çekim merkezi haline geleceğini gösteriyor.
Nüfus Daralıyor, Yaşlı Oranı Artıyor TÜİK ve Birleşmiş Milletler verilerine göre, 2100 yılında Türkiye nüfusunun 54 milyona kadar gerilemesi beklenirken, Osmaniye bu süreçten ciddi şekilde etkilenecek. Halen 561 bin civarında olan şehir nüfusu, yüzyılın ikinci yarısında genç iş gücü kaybı yaşayacak. Projeksiyonlar, şehirdeki yaşlı nüfus oranının %33,6’ya çıkacağını ve ilkokul çağındaki çocuk sayısının yaklaşık %40 oranında azalacağını ortaya koyuyor.
Sanayide "Yeşil" Zorunluluk Şehrin ekonomik geleceği ise dijital dönüşüm ve otomasyona bağlı. Demir-çelik ve yer fıstığı işleme kapasitesinin, 2100 vizyonunda "yeşil enerji" ile evrilmesi planlanıyor. Enerjisa gibi büyük kuruluşların raporlarında da vurgulanan bu dönüşüm, Osmaniye’nin küçülen bir Anadolu şehri yerine, çevre illerden göç alan stratejik bir endüstri kalesi olarak kalmasını sağlayacak tek yol olarak görülüyor.
İklim Krizi Yaylaları Yeni Merkez Yapacak 2100 yılına gelindiğinde iklim krizinin kavurucu sıcakları, yaşam alanlarını da değiştirecek. Osmaniye’nin Zorkun ve Yarpuz gibi yüksek rakımlı yaylaları, sahil şeridinden kaçan nüfus için stratejik birer sığınak noktasına dönüşecek. Şehrin çevre düzeni planları, bu bölgelerin eko-turizm ve termal turizm odağında "ikinci bir merkez" olmasını öngörüyor.
Stratejik Direnç Şehri Sonuç olarak Osmaniye; azalan hane halkı büyüklüğü ve yaşlanan nüfus riskine karşı, sanayi odaklı göç kapasitesini ve iklim avantajını kullanarak yüzyılı tamamlamayı hedefliyor. Şehrin bu süreçteki başarısı, teknolojik altyapısını ne kadar hızlı yenileyeceğine bağlı olacak.
