Türkiye'nin 80. ili olan Osmaniye uzun yıllar farklı idari statülere sahip oldu. Osmanlı'da önce kaza sonra sancak olan şehir, Cumhuriyet döneminde ise hem ilçe hem de il olarak varlığını sürdürdü. 1996 yılından itibaren il olan Osmaniye'nin eski ismi ise duyan herkesi şaşırttı. Arşiv kayıtlarına göre Osmaniye eskiden 'Cebelibereket' olarak adlandırılıyordu.
CEBELİBEREKET NE DEMEK?
Osmaniye, 1933'e kadar 'Cebelibereket' adıyla anılıyordu. Arapça kökenli bu ifade, 'bereket dağı' anlamına geliyor. Tarihsel belgelerde bölgenin dağlık yapısı ve verimli toprakları bu isimle örtüşüyor. Çukurova'nın doğu ucunda yer alan Osmaniye hem coğrafi hem de bereketli toprakları ile bu ismi fazlasıyla hakediyor.
OSMANİYE ÖNCE KAZA, SONRA SANCAK OLDU
Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde bölgede asayişi sağlamak ve aşiretleri yerleşik hayata geçirmek amacıyla Derviş Paşa komutasında Fırka-i İslâhiye kuruldu. Bu kapsamda Hatay'dan sonra Osmaniye'de de iskân politikaları uygulandı. 1866 yılında Osmaniye, 'kaza' olarak teşkilatlandırıldı ve Ulaşlı, Tecirli, Cerit, Karayiğit ve Ağyazı gibi nahiyeler bağlandı. Kısa süre sonra bu yapı değişti ve 'Payas Sancağı' 1874'te Yarpuz'a taşınarak Cebel-i Bereket Sancağı adını aldı. II. Meşrutiyet döneminde ise sancak merkezi Osmaniye oldu.
1922'DE FRANSIZLAR ÇEKİLDİ
Bölge, 1. Dünya Savaşı sonrasında önce İngilizlerin, ardından Fransızların işgaline uğradı. Ancak yerel direnişin etkisiyle, Ankara Anlaşması sonrasında Fransız güçleri 7 Ocak 1922'de bölgeden çekildi. Bugün 7 Ocak, Osmaniye'nin düşman işgalinden kurtuluş günü olarak kutlanıyor.
1924'TE İL OLDU, 1933'TE YENİDEN İLÇEYE DÖNÜŞTÜ
Cumhuriyet'in ilanıyla birlikte Osmaniye, 1924 yılında vilayet oldu. Nüfusu o dönemde 10 bin civarındaydı. Ancak 1933 yılında alınan idari kararla il statüsünü kaybederek Adana'ya bağlı bir kazaya dönüştü. Bu durum 63 yıl boyunca devam etti.
1996'DA YENİDEN VİLAYET OLDU
24 Ekim 1996'da yürürlüğe giren düzenlemeyle Osmaniye yeniden il oldu.
Akdeniz Bölgesi'nde, Çukurova'nın doğusunda yer alan şehir, 3.767 kilometrekarelik yüzölçümüne sahip.Topraklarının yüzde 42'si ormanlık, yüzde 39'u tarıma elverişli, yüzde 17'si ise dağlık ve tarıma kapalı alanlardan oluşuyor.
